جدیدترین عکس و خبر ها از رونالدو و رئال

همه صفرهای جداول اروپایی این فصل پاک شده اند، همه صفرها جز یک صفر. همان صفر قرار گرفته برابر تعداد شکست های رئال. همه طعم شکست را چشیده اند، همه حتی شکست ناپذیرها و سرسخت ها. همه حتی بایرن بزرگ، حتی یوونتوس شکست ناپذیر، حتی تاتنهام جنگجو... همه جز رئال که بی شکست راهی آخرین ال کلاسیکو 2016 شده. با شش امتیاز بیشتر از بارسلونا. با ثبت رکوردهای غیرمنتطره توسط زیدان. با جلو افتادن او از همه بزرگان، از میگل مونیوز افسانه ای، از پپ گواردیولای دست نیافتنی، از ژوزه مورینیوی دسترسی ناپذیر.

وقتی او چهارم ژانویه 2016 رهبری رئال را در دست گرفت، مردان برنابئو در رتبه سوم جدول قرار داشتند، چهار امتیاز کمتر از بارسلونا، و حالا سال 2016 رو به پایان است و مردان او با شش امتیاز برتری صدرنشین هستند و حتی شکست هم صدرنشینی را از آنها نخواهد گرفت. وقتی زیدان روی نیمکت رئال نشست ستاره های سپیدپوش ناموزون بودند و ناسازگار. او وارد شد و برخلاف ناآرامی اش به عنوان یک بازیکن – دریافت 14 کارت قرمز شامل آن ضربه سر در واپسین دقایق فینال جام جهانی 2006 به سینه ماتراتزی – آرامش را به برنابئو بازگرداند، به تیم، به مدیران اهل جنجال باشگاه و حتی به رسانه های هیاهوگر.

نتایج اولیه او "تصادف" و "اقبال" قلمداد شدند: پیروزی 0-5 برابر دپورتیوو در اولین بازی، زدن 24 گل در شش دیدار لیگ، پیروزی 1-2 در ال کلاسیکو که پایانی بر 39 دیدار بی شکست کاتالان ها بود. او چهار ماه پس از ورود، لیگ قهرمانان را هم فتح کرد و کمی بعدتر سوپر کاپ اروپا را... با این وصف خیلی ها قریحه مربیگری زیزو را جدی نگرفته اند، او را در سیاهه بزرگان قرار نداده اند، چرا؟ چرا او را مربی اهل نبردهای تاکتیکی قلمداد نکرده اند؟

مرور رئال در این دوران بازگوکننده چیزهای دیگری هستند و نمایشگر قریحه مربیگری زیدان. این که او در مقابله با بحران های روز چه انعطاف پذیری داشته. منتقدانش چهار تساوی رئال در اواخر اکتبر برابر ویارئال، لاس پالماس، دورتموند و ایبار را دوره می کنند، همان دیدارهایی که رئال حتی برغم نزول باز هم نباخت. زیدان در این فصل سیستم های مختلفی با ترکیب های متفاوتی را دنبال کرد.

او بود که برابر آتلتیکو مادرید در ویسنته کالدرون به صورت غیرمنتظره ای از سیستم 3-3-4 به 1-1-4-4 روی آورد و دیگو سیمونه را مات کرد. رونالدو را در نوک حمله قرار داد و ایسکو را به عنوان بازیکن آزاد پشت سر او.  گرت بیل و لوکاس واسکز در دو گوش هم به جلو تاختند و هم به عقب برمی گشتند و کواچیچ و مودریچ، میانه میدان را در انقیاد گرفتند. ایسکو 91.7 درصد پاس هایش را کامل ارسال کرد و کریستیانو سه گل زد.

یادمان باشد صدرنشینی کنونی رئال در لیگ برغم دراز شدن سیاهه مصدومان کسب شده. جایی که زیزو قریحه مربیگری اش را به نمایش گذاشت. غیبت کیلور ناواس به قرار گرفتن کیکو کاسیا درون دروازه انجامید. کونترائو مدافع چپ فقط سه بار در لیگ به میدان رفت. سرجیو راموس مصدوم شد و ترکیب په په - واران شکل گرفت و آسیب دیدگی  په په به شکل گرفتن ترکیب واران - ناچو انجامید.  

کاسمیرو هافبک دفاعی کلیدی تیم خیلی زود مصدوم شد و زیدان به ترکیب کروس - مودریچ روی آورد. مصدومیت مودریچ، ترکیب سه نفره کروس – کواچیچ – ایسکو و گاهی ترکیب دو نفره کروس – کواچیچ را قوام بخشید و مصدومیت کروس به ترکیب ایسکو – کواچیچ انجامید. آسیب دیدگی رونالدو به آسنسیو فرصت نمایش قابلیت هایش را داد و  غیبت بنزما به موراتا اجازه داد توانایی هایش را رو کند. چنان که مصدومیت گرت بیل برابر بارسا احتمالا به بازی واسکوز خواهد انجامید.

به همه اینها رکوردهای غبطه انگیز مردان زیدان در اروپا را بفزایید. دویدن مردان او برای نمایش نبوده اند و آنها تا این جا بیشترین شوت را در اروپا روانه دروازه ها کرده اند: 19.5 شوت در هر دیدار ( لیورپول با 19.4 شوت در رده دوم است، رم با 18.6 شوت در رده سوم و بایرن و اینتر با 17.8 شوت در رده بعدی قرار دارند).

درصد تعداد پاس های کامل رئال با 86.9 درصد هم از بایرن بیشتر است و هم از بارسلونا. رونالدو هم با متوسط 6.2 شوت در هر دیدار به قاب دروازه ها کماکان مهاجم اول است، بالاتر از زلاتان با 5.3 و آگرو با 5 و مسی با 4.8 شوت.

زیزو در حال آموختن است و "در خم راه".

رئالی ها اعتقاد دارند تیم شان باید صیقل یافته تر بازی کند و روغنکاری شده تر و احتمالا آمیخته به آتشبازی؛ اما این رئال برخلاف جرقه های کهکشانی اش و این که زیدان جوهره کهکشانی های فلورنتینو پرس بوده، "مجموعه" ای شده فارغ از نام ها. زیدان رسم بی اعتنا به کهکشانی ها را بنا نهاده: بی زرق و برق، بی های و هوی، بی اصرار، بی زور، بی حرص، بی نخوت.

حمیدرضا صدر